دخترک درونم

امروزجمعه پنج بعدازظهره ودوروزیه که واردهفته نوزدهم بارداریم شدم.مثل اینکه

توخواب ورویام حس میکنم این من نیستم که این روزارومیگذرونم انگارامیدی

نداشتم که روزی مادربشم روزهاروباخوشحالی وانتظارشیرینی میگذرونم

وخداروشاکرم ازاین لطف وموهبتش...

هفته شانزدهم روکه میگذروندم یه روزبازاسترس ونگرانی سراغمون

اومدومجبورمون کردواسه چکاب زنده بودن جنینمون به سونوگرافی مراجعه کنیم

شب تاصبحش رودوساعت نتونستم چشم روهم بزارم صبح هم ساعت7بودکه

طاقتم طاق شدودیگه نتونستم توجام بندشدم صبحونه رواماده کردم وتلوزیون دیدم

تاحوالی ساعت ده که مهدی بیدارشدواماده شدیم واسه رفتن به

مرکزسونو.حدودساعت یازده ونیم نوبتمون شدورفتیم تواتاق

دکتر.دکترباچندتادخترکه ظاهراطرح کارشون بوداومدن بالای سرم وشروع به توضیح

دادن کردن اونام بدقت گوش میدادن کاسه صبرم لبریزشدوگفتم میشه به خودمم

نشون بدین که دکترتازه حواسش جمع شدومانیتورجلوی منوروشن کردوتونستم

جگرگوشموببینم البته نامفهوم بودتقریبا برام ولی همونم شیرین بودخداروشکرهمه

چیش نرمال بود وجنسیتش روهم دختراعلام کرد اشک توچشام جمع شده بود

حس عجیبی داشتم من توذهنم همیشه پسربچه ای روتصورمیکردم حال غریبی

داشتم حس میکردم خداخیلی دوسم داشته که بهم دخترداده وبرام مونس

دقایقموهدیه کرده کمی شوکه بودیم وحس میکردم مسیولیتم خیلی زیادشده

نمیدونم چرادچاردلهره شده بودم خیلی خودمودرقبال دخترمسئول میدم

چندروزبعدبه حالت عادی برگشتم وتونستم باشرایط ایجادشده خودمو وفق بدم

نمیدونم چرا تازه اونموقع بودکه بارداری وبچه دارشدن برام جدی شده بوداون

روزکه جنسیت مشخص شدحس میکنم زندگیم یه شکل دیگه شد.الان خیلی

خوشحالم وبادیدن دخترکوچولوها اشک توچشام جمع میشه خدایاشکرت که

تنهاییمودیدی وصلاح ومصلحتم رواینطورقراردادی.گاهی وقتا بهش که فکرمیکنم

بیخودی میخندم وذوق میکنم فکردختردارشدن یه حس عجیبه که هم شیرین وهم

نابه ...

ان شالله قسمت همه کسایی که دوست دارن نی نی دارشن این لحظات بشه

تخت وکمدوبوفه دخترمو به همراه فرش دخترانه صورتی رنگ خوشگلی

روخریدیم.ان شالله به دل خوش استفاده بشه .ازمایشات غربالگری روهم دادم که

خداروشکرموردی نداشت.دیگه بقیه راه مونده وچشم امیدماوتوکل ما بازهم به اله

یکتا