خدایاشکرت ازکرمت

سلام

این ماه بعدازمصرف داروسرموعدواسه سونورفتم که متاسفانه مشخص شده

یه کیست35.24میلیمتری توتخمدان راستم تشکیل شده وفولیکولای 12.5و5و6میلیمتری هم توتخمدان چپ انگاراب یخ ریختن روم. من که همیشه بدنم به داروهاخوب جواب داده بود چرااینباردست خالی برمیگشتم! بشدت ناراحت وعصبی بودم به دکترسونوگفتم این فولیکول هاواسه بارداری مناسبن یانه گفت بعیدمیدونم جواب روپیش دکترمساوات بردم اونم باتعجب گفت پس امپولتونزن ولی اقدام کن واسه اینماه اگه باردارنشدی حتمابیاپیشم یه جورایی خودشم میدونست بعیدبنظرمیرسه به نتیجه برسه اینماه .ولی خب بخاطرمن ناامیدمطلقم نکردوحواله ام کردبه ماه دیگه قبل ازسونودوباراقدام داشتم بعدازاینکه اینطوری شددیگه بکلی ناامیدشدم ودیگه ادامه ندادیم .بخاطرمراسم عاشوراونذریهای خونه بابام ورفت وامداخداروشکربتندی روزاسپری شدومثل ماههای قبل چشم انتظارنبودم فقط روزای نزدیک به پری خیلی ازخداخواستم دیگه هرچی مصلحتشه بزودی برام رقم بزنه چون طاقتم کم شده بدجورعصبی وداغون وبی حوصلم سرموعدپریودم دیدم خبری نیست سینه هام هم بشدت دردگرفته بود ویکم زیردلم وهران منتظراومدن خاله پری ولی درکمال ناباوری میدیدم خبری نیست عصرش حالم بدشدافتادم به نفس تنگی وافت فشار.شوهرخواهرم فشارم روگرفت اومده بود10روی6 بدنم لرزگرفته بودخلاصه کم کم شک کردم نکنه خبری باشه شبانه ساعت11 دل به دریازدم وبی بی چک زدم بسرعت دوخط ظاهرشد شوکه شده بودم اشک توچشام جمع شده بود موهای بدنم سیخ شده بود وحالت بی حسی برم داشته بودکیتوبردم وجلوچشای همسرم گرفتم اونم متعجب شداخه چطوری میشه باوجودیه کیست وفولیکولای ریزباردارشده باشم.سریع لباس پوشیدیم ورفتیم که ازمایش بدم ولی همه جابسته بود.اومدم خونه وازدوتاکیت دیگه واسه اطمینان استفاده کردم که اون دوتای دیگه هم نتییجش مثبت بود.اون شب تامدتهاتونت بودم وازتمام احتمالات واسه خودم رقم میزدم دراخرم به این نتیجه رسیدم که بعضی کیستاباعث نتیجه مثبت کاذب میشن وبایدحتما ازمایش بدم تامشخص بشه لااقل ازکیست نیست.شب تاصبح به تمام معنی جون کندم واسترس واضطراب ولم نمیکردیه لحظه هم خواب به چشمام نمیومد فقط هرازچندگاهی کابوس میدیم وتوخواب وبیداری زجرمیکشیدم صبح که شدساعت 7سریعاازخونه زدیم بیرون ورفتیم ازمایشگاه خون گرفتن وجوابشوگفتن ساعت11ظهرمیدن کلی خواهش وتمناکردیم زودترامادش کنن تااینکه یکساعت بعدش بهمون گفتن که بله ازمایشتون مثبته وتیتربتاتون1300هست نمیدونستم چه عکس العملی نشون بدم مرتب میخندیدم وباورنمیکردماین واقعیته که دارم مامان میشم حتی الان که دارم مینویسم شک دارم خوابم یابیدارواقعااین منم که باردارم یا دارم اشتباه میکنم.هرچندهنوزدلم راحت نیست وتاسونوندم ونظردکترروبدونم اروم نمیگیرم.ولی خوشحالم لااقل تااینجاهمه چی خوب بوده وواسه بعدشم ان شالله خداکمک میکنه وجواب خواهشاوالتماساموبه درگاهش میده.

التماس دعا